Kukumav Kuşu
Ben sensizliğin
kukumav kuşuyum. Sen bensizliğin realisti.
Realistliğin despotluğuna; kukumavın hayalleri var! Yeter mi ki?
Realistliğin despotluğuna; kukumavın hayalleri var! Yeter mi ki?
Sen yokken
planlardım hayallerimi. Şimdi sen yanımda yokken, planlıyorum senli geleceğimi.
İnan çok zor olacak. Tahmin edilenden daha zor olacak.
Düşünüyorum,
çünkü kukumavım ben ve budur benim işim.
Sensizliği
düşünüyorum,
Çıldırıyorum,
kalbim duruyor sanki. Bütün anlatacaklarım boğazımda düğümleniyor. Nefesim
kesiliyor, sensiz nefes almakta istemiyorum gerçi. Soğuyorum tüm hayattan bir
anda, ölüm anlam kazanıyor yaşayacak bir şey kalmayınca.
Zorladıkça
sensizliği düşünmeyi,
Kollarım
uyuşuyor, ayaklarım üşüyor. Midemde anlamsız ağrılar. Sanki kanım çekiliyor tüm
bedenimden. Sanki ruhum sensizliği kabul etmeyip, sana koşuyor bedenimi terk ederek.
Sensizliği düşündükçe,
Ağlamak
istiyorum bağıra çağıra, ağlayamıyorum. Yahu gitmesin beni bırakmasın ölürüm
diye haykırmak istiyorum, sesim çıkmıyor. Ahh bi koşup gelebilsem gittiğin
yere, kıpırdayamıyorum ki. Dişlerimi sıkıyorum sonra da yumruklarımı, mazoşist
duygular kaplıyor dört bir yanımı, ama ben hareket bile edemiyorum. Zaman
duruyor sanki, Allah’ım al şu canımı. BEN SENSİZ YAŞAMAK İSTEMİYORUM.
Ben sensizliği
düşünürken bile ölümden döndüm realist!
Kukumavların
nesli tükeniyor ve kukumav durmadan düşünüyor.
Sen ve ben. Sen
yokken bile hayallerimde, planlarımda, her ânımda hep yan yanayız. Şu orta
şekerli hayattan tek mühim isteğimsin sen! Dualarımsın, hayallerimsin,
gerçeklerimsin. Tüm hissiyatımla sarıldığım, kalbimle kokladığım, yüreğimle
dokunduğumsun sen. Gözlerimin parlağı, sözlerim sahibi, gülüşümün sebebi,
ömrünüm neşesi sen. Şu dünya da kalan son kukumav için, hayatın anlamısın sen. İşte
bu yüzden, kukumav ölür gidersen!
Hayallerim
var gelecekti gerçeklere dair. Çok bir şey istemiyorum şu mavi gökyüzünden. Kendim
için sadece seni diliyorum. Senin içinse seni mutlu edebilecek bir kukumav
olmayı!
Senin
kokunla uyumayı, nefesini hissetmeyi, seninle adım atmayı iyiyi ve kötüye.
Seninle gülmeyi, dertleşmeyi, oturup zırıl zırıl ağlamayı gerektiği yerde.
Ben çulsuz
bir kukumavım, nesli tükenmekte olan.
Sana
verebileceğim tek gerçek sevgimdir. Katıksızdır, yalansızdır. Gerçektir
realist. Görebileceğin en gerçek duygudur bu mayhoş dünya da. Öyle severim ki düşünmeden yürürüm seninle bütün
geleceklere. Ele güne inat bağırırım sevgimi en olmadık yerde. Tüm değerlerimi
yeniden inşa ederim sevgimle. Değişirim realist. Sevgim benim şekillendirir.
İki kişilik yaşarım bir ömür. Benim sevgim her gün daha fazla büyür. Büyür büyümesine
de sevgi elle tutulabilir bir gerçek midir? Bir realist için yeterli midir?
Ben son
kukumavım, gelecek kaygılarını olan.
Çok zor
olacak, tahmin ettiğimden daha zor olacak. Her şey tamam ama sana yakışan bir
kukumav olma kısmı, çok zor olacak. İnan hazırım. Bir gram kuşkun olmasın.
Mecnun çölleri aştı, kerem dağları deldi. Hiç biri de kukumav kadar sevmedi. Kim
hangi engeli koyarsa koysun önüme. Ben söz verdim kalbime, aşıp döneceğim.
Koşacağım kokuna doğru. Sarılacağım yine sana sımsıkı. Tüm kaygılar silinecek o
anda. Ve hüsnü kuruntular sadece lakırtı olacak hayatımızda.
İnan bana
realist. Güven bana. Ben nesli tükenmekte ki kukumavların çulsuz ve gelecek
kaygıları olan sonuncusuyum. Seni yaşamak zorundayım. Zaman ve sabır. Her şey
çok güzel olacak.!
Ama sen
realist, hiçbir zaman beni yaşamak zorunda değilsin. Eğer gitmek istiyorsan,
gidersin. Çocuklarına da kukumavların nesillerinin nasıl tükendiğini böyle izza
edersin…
Bir kukumav
bunları bir kez yazar.
Sonra da işene bakar.
Ölümse ölür.
Yaşamaksa daha yapacak çok işi var
Sonra da işene bakar.
Ölümse ölür.
Yaşamaksa daha yapacak çok işi var
Hürmetler ,
Cemil Ataman
Cemil Ataman
- kukumav kuşu -
0 Yorunuz:
Bana yorum yapma bana bira ısmarla ya da yap sonra da bira ısmarla...